De boomkikker (Hyla arborea) is een kleine kikker die een lengte van 3.5 tot 5 cm kan bereikt en een vrij gedrongen lichaam heeft. De kop is stomp, de achterpoten slank. Vingers en tenen zijn aan de uiteinden voorzien van zuignapachtige hechtschijfjes. De rug is glad en doorgaans grasgroen gekleurd. Boomkikkers kunnen echter vrij snel van kleur veranderen en zijn soms geel, olijfgroen of donkerbruin. Op de buik is de huid vrij korrelig en vuilwit van kleur. Op de flanken loopt er een donkere streep die de rug en buik scheidt.

Larven van boomkikkers zijn vrij teer en licht gekleurd. Het lichaam is sterk gestroomlijnd en heeft een spits uitlopende staart. Typerend zijn de hoge staartzomen. De staartzoom op de rugzijde reikt soms tot bijna tussen de ogen.

Boomkikkers leven in zonbeschenen vegetaties met veel bloeiende struiken zoals houtwallen en bosranden en in de overgangszone tussen waterpartijen en aangrenzend struikgewas. Ook in tuinen en stadsparken komen ze wel eens voor. Ze overwinteren tussen boomwortels, in een strooisellaag of tussen houtstapels. Als voortplantingsplaats kiezen ze door de zon beschenen waterpartijen met een rijke onderwatervegetatie.

De paarroep bestaat uit een aaneenschakeling van zeer luide, korte en snel op elkaar volgende "krèk-krèk-krèk-krèk-krèk-krèk"-roepen die vooral 's avonds en tijdens de nacht gehoord worden.

De boomkikker is over grote delen van zijn verspreidingsgebied een bedreigde soort. De voornaamste oorzaak van achteruitgang is het intensief landgebruik in land- en bosbouw zoals drainering en landherinrichting.
In Vlaanderen is de boomkikker erg zeldzaam en beperkt tot enkele streken: in de randzone van duinen en polders (Zwin) van Knokke-Heist, in de alluviale vlakte van de Maas en in en nabij het vijvercomplex van Midden-Limburg.
Verspreidingskaart van de Boomkikker in België van 2010 tot vandaag (waarnemingen.be).