Verdroging, verzuring en vermesting

Ondanks de wettelijke bescherming gaat het nog altijd niet goed met de amfibieën. Hun leefgebieden worden door de intensieve landbouw onbewoonbaar. Door de verdroging en het droogleggen van poelen verdwijnen hun voortplantingsplaatsen. Zelfs in de meeste natuurgebieden daalt het grondwaterstand elk jaar zienderogen door het onttrekken van grondwater en het uitdiepen van de beken waardoor de amfibieënrijken poelen verlanden en uiteindelijk volledig droogvallen.

Vermestende depositie of stikstofdepositie vanuit de atmosfeer naar de bodem via droge (stof) of natte (regen) depositie dragen bij dat de voortplantingswaters van de biotopen verzuren, hierdoor worden hun legsels door schimmels aangetast.

(Excotische) vissen

Het al dan niet bewust uitzetten van vissen in de natuurlijke poelen en vijvers is meestal fataal voor de lokale salamander fauna. Deze vissen eten de eitjes van de salamanders op en/of vertroebelen het water doordat zij constant de bodem omwoelen op zoek naar eten.
Vooral de excotische vissen zoals goudvissen (meestal uitgezet door mensen met een overbevolkte tuinvijver), Amerikaanse Zonnebaars, Blauwbandgrondel en Amerikaanse Hondsvissen zijn echte pestsoorten. De laatste soorten komen meestal in de poelen via contact met andere waterlopen. Om deze reden is het aan te raden om nieuwe amfibieënpoelen niet te diep te laten uitgraven zodat zij regelmatig (om de paar jaar) droogvallen en zeker niet te verbinden met grachten, beekjes of andere waterlopen.
Zie ook Aanleg en onderhoud van poelen en tuinvijvers voor amfibieën